Pagina's

19 oktober 2014

Alberto Ongaro - Hoog spel



Welnu: de gravin wierp drie Totums op een rij, tegen een Totum en twee Nihils van mij. Zij had dus gewonnen en ik was haar eigendom geworden, net als het palazzo in Santa Fosca, de villa aan de Brenta en alles wat mijn vader had ingezet en verloren. Het kwam me voor dat er een doodse stilte volgde op het moment dat de dobbelsteen voor de derde maal op een Totum bleef liggen, wat mijn nederlaag betekende.

***

Van de intussen bijna negentigjarige Venetiaan Alberto Ongaro verscheen bij Serena Libri De brug van de verlating, maar daar ging deze Hoog spel nog aan vooraf. Het origineel dateert van 1985 en werd in 1987 verfilmd (als je IMDb mag geloven met matig succes).

Hoog spel is iets helemaal anders dan de psychologische spanning van De brug van de verlating. Het is een historische schelmenroman waarin de jonge Francesco Sacredo vanuit ballingschap terugkeert naar Venetië. Helaas moet hij daar vaststellen dat zijn vader alle familiebezittingen heeft vergokt aan gravin Mathilde von Wallenstein, een soort achttiende-eeuwse versie van Cruella de Vil. Francesco's tegenzet is niet zo slim: hij zet zijn eigen lijf in om alle familiebezittingen terug te winnen. Hij verliest, en in plaats van arm én gevangen te zijn, besluit hij gewoon arm te zijn. Francesco slaat dus op de vlucht, in de hoop zijn zus in Lyon te bereiken. Gravin Von Wallenstein is echter van het aanhoudende type: ze stuurt een paar huurmoordenaars achter hem aan tijdens zijn lange tocht doorheen Noord-Italië.

Amusant is Hoog spel zeker: Francesco laat zich jammerlijk in met een mooie, amoureuze jongedame, vecht een robbertje met een paar argwanende studenten en slaat een genereus aanbod af van een stel kaartspelende dwergen. Leesplezier, dat wel, maar veel meer moet je er ook niet achter zoeken.

Hoog spel van Alberto Ongaro - oorspronkelijke titel La partita - verscheen bij Serena Libri in 2009, vertaald uit het Italiaans door Anthonie Kee.
296 blz, isbn 9789076270555

Geen opmerkingen: